Betounico(-de-Bizanço)
Stachys byzantina
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Épiaire de Byzance, Épiaire laineuse.
Descripcioun :Aquesto betounico que nous vèn d'Asìo, èi de cop plantado e se pòu naturalisa dins lis ermas e proche d'oustau. Se recounèis à si fueio e cambo di proun bourrihudo. Fai de coulounìo e proun de tijo esterlo.
Usanço :Parèis que se pòu faire de tisano emé li fueio.
Port : Erbo
Taio : 20 à 40 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à Juliet
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Ermas
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo-Ouèst
Ref. sc. : Stachys byzantina K.Koch, 1848
Vesso-(di-dous-fru)
Vicia amphicarpa
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Vesce à fruits dimorphes, Vesce à fruits variables.
Descripcioun :Aquelo vesso es óuriginalo : fai de dóusso normalo, après li flour en l'èr, mai peréu de fru blanc souto terro coumpausa de uno à dos grano (cleistogamìo). Mai èi counseia de la determina sènso la derraba qu'èi pas toujour coumuno. Fai de flour pulèu grando (25 mmm) poupro à vióuleto e subretout de fueio que li fuioun soun acaba pèr dos dènt entour d'un benc.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Vicia
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
- Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vicia amphicarpa L., 1753